Estou morrendo (Alejandra Verdía) 1º Premio Categoría A
Mamá e Papá non me fan caso, mais o meu osiño ten calor. Eles seguen ao seu mentres el se axfisia.
Mamá e Papá non me fan caso, e o meu osiño ten fame. Eles comen a gusto, pero el xa non encontra nada que comer.
Mamá e Papá non me fan caso, mais o meu osiño está chorando. Eles seguen derrochando, mentres el chora polo seus caídos.
Mamá e Papá non me fan caso, e o meu osiño está morrendo. Agora choro porque sei que el é o derradeiro.
O mozo do compás (Paula Vázquez) 2º Premio Categoría B
Din que o primeiro que se esquece dunha persoa é a súa voz. Pero eu non quero esquecer a túa. Ese magnánimo segredo que levabas tan agochado debaixo daquel rapaz de dezaseis anos con gorro de lá e ollos verdes. Aquela voz profunda que apenas dicía dúas palabras cando nos coñecimos. Aquela que cantou comigo esa canción o último día que pasamos xuntos.
Non a volvía escoitar, sabías? Quero ter a nosa versión para sempre na cabeza porque, aínda que xa non sigas aquí, sigo queréndote como o primeiro día. Teu por sempre. O mozo do compás.
Que bonitas as historias (Mónica Allo) 1º Premio Categoría B
Que bonitas as historias que podes inverntar observando a descoñecidos pola rúa.
Mira eses dous. A moza da camisa verde e o rapaz dos pantalóns grises. Ao mellor, el é o mellor que lle pasou a ela en toda a súa vida. Pode que un día, mentres ela facía a pé o camiño ata a facultade, comezase a chover. Quizais a rapaza se metera nun bar coa única finalidade de que non se lle mollase o pelo acabado de alisar. Pode ser que o rapaz que había detrás da barra fose el, que non cría no amor a primeira vista.
Ningún comentario:
Publicar un comentario